Cennet mavi olabilir ama insanın çilesi daha güzeldir. Hayatımı sevdim birden.

Sevgilim
Hangi acıyla yaprak dökersek dökelim
İnsan kendini seveceği bir dünya buluyor…

Sevgilim
Önce ölümden, sonra senden doğdum ben.

Yalnız ölenler unutur birbirini
Seni sevmeye yeni başladım…

Sen bir deniz kıyısında gonca zamandın
Ben eski şarkılardan eskiydim kimsesizdim

Ey gecikmiş aşk, sen de bir yalnızlıksın bu yılkılık yalnızlıkta…

Acemboruları, dolandığı palmiyenin gövdesinden turuncu bir sevinçle eğildiler: Keşke ikinizin gövdesine sarılsaydık.

Bir denizden bir denize kocaman bir ışık vuruyor. Işık gül oluyor. Gülün ortasında kırmızı bir ocak, ocağın ortasında dağılmış bir nar, narın her tanesinde dünya var. Yalnız seni sevmiyorum ben.

Yastığa başını koyduğunda başucundaki boşluğa bak. Ayrılık diyordun ya…