Nasıl ki, unutamaz insan Bir kez gerçekten sevdi mi…

Yaşamak ne kadar çekilmez gelse de arasıra, Bu görmek, bu sevmek, bu aziz sıcaklık tende. Bu bir nimet, bu bir nimet, bu Elâgözlüm, Bu yaşamak bir şiir; harikulâde.

Yaşıyorum, yaşıyorum da bitmiyor, Bir tutam sakız oluyor ağzımda zaman..

Sen ki, saçından tırnağına kadar Bir hürriyete bedelsin, Bu ılık saçlar, bu gözler; fakat her şeyden önce Yaşadığın için güzelsin..

İnsan sevdikçe iyileşiyor artık anladım..

Cümle âlem sevdiğiyle, kaygısız ve şen Turnam, bir devir çalsak felekten…

Cigara içerekten alacakaranlıkta Kapını çalmışsın. Alınterin, göznurun, el emeğin, karın. Turfanda portakal görüp çarşıda Tadımlık birkaç tane almışsın..

Elbet hep böyle geçmeyecek ömrüm, biliyorum Bu çeşit yaşamak, zor. Kimbilir Tanrım, kimbilir Hangi güzel yerde beni, Hangi ölesiye sevda bekliyor?..

Herkes kendi hürlüğünde ölmeli Ölmek, ölmekse